Różyczka – to słowo, które mrozi krew w żyłach każdego rodzica. Niby jest to jedna z wielu chorób, które po prostu trzeba przejść. Ale obawy rodziców mogą wynikać z faktu, że różyczka jest trudna do rozpoznania. Podpowiadamy więc, jak rozpoznać różyczkę.

Co to jest różyczka?

Różyczka jest zakaźną chorobą wirusową przenoszoną drogą kropelkową poprzez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną lub z materiałem zakaźnym, a także drogą krwionośną przez łożysko (płód może zarazić się od chorej matki). Choroba dotyka głównie dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym i wówczas nie jest niczym strasznym. Wirus różyczki może jednak zaatakować także dorosłych, ale szczególnie groźny jest jedynie dla kobiet w pierwszym trymestrze ciąży, ponieważ może ciężko i trwale uszkodzić płód.

O co tyle krzyku?

Różyczka to choroba wieku dziecięcego, która po prostu przychodzi i równie nagle odchodzi, nie pozostawiając po sobie żadnych śladów. Więc czego się bać? Sporo kłopotów wiąże się z rozpoznaniem różyczki, ponieważ choroba bardzo często przybiera postać bezobjawową. Zatem to oczywiste, że łatwo wpaść w panikę, gdy małe dziecko twierdzi, że coś go boli i źle się czuje, a rodzic nie dostrzega żadnych niepokojących symptomów chorobowych.

Jak rozpoznać różyczkę?

Różyczka w początkowym stadium przypomina pierwsze oznaki grypy, co niestety wcale nie ułatwia prawidłowego rozpoznania. Warto jednak zwrócić uwagę na pewne objawy, które pomogą postawić diagnozę:

Gorączka – u chorych na różyczkę często (nie zawsze) pojawia się stan podgorączkowy i nieznacznie podwyższona temperatura. Jeśli więc wiemy, że w szkole naszego dziecka panuje wirus różyczki, możemy podejrzewać, że wyższa temperatura u malucha jest jednym z symptomów właśnie tej choroby.

Złe samopoczucie – a także bóle stawów i mięśni, ból głowy i stan zapalny gardła to objawy towarzyszące różyczce. Początkowa faza tej choroby wiąże się także z ogólnym osłabieniem i rozdrażnieniem.

Powiększone węzły chłonne – szczególnie te umiejscowione za uszami, na szyi i karku, to objaw mogący zwiastować różyczkę, zwłaszcza w przypadku dorosłych. U dzieci chorych na różyczkę rzadko odnotowuje się powiększenie węzłów chłonnych. Obrzęk i zwiększenie węzłów chłonnych występuje na ogół dobę przed pojawieniem się wysypki.

Zapalenie spojówek – występuje raczej u dorosłych, rzadko u dzieci. Chory na różyczkę uskarża się na swędzenie i pieczenie oczu, które są również widocznie opuchnięte. Ponadto spojówki są czerwone i łzawiące. Objawom tym nie towarzyszy światłowstręt.

Grudki na twarzy – to początek wysypki, która u chorych na różyczkę pojawia się najpierw na twarzy i przypomina wysypkę odrową. Skóra twarzy pokrywa się małymi wykwitami o różowym zabarwieniu, a w dotyku przypomina drobne grudki. Pojedyncze plamki szybko zlewają się w większe, czerwone plamy, które nierzadko wyglądają jak wypieki albo silne rumieńce. U chorych na różyczkę, wysypka na twarzy pojawia się zazwyczaj pomiędzy drugą, a czwartą dobą od wystąpienia pierwszych symptomów chorobowych.

Wysypka na ciele – pojawia się nazajutrz po wystąpieniu wysypki na twarzy. Różowe, niewielkie i grudkowate w dotyku plamki pojawiają się na tułowiu i wszystkich kończynach. U chorych na różyczkę, wysypka na ciele przypomina wysypkę płoniczą (jest drobna, a pojedyncze plamki nie zlewają się w większe skupiska). Nie ma konieczności smarowania miejsc objętych wysypką żadnymi maściami, czy pudrem płynnym. Zaczerwienienia utrzymują się maksymalnie 5 dni, a po tym czasie stopniowo same zanikają, nie zostawiając blizn, ani przebarwień. Niekiedy skóra po wysypce może lekko się łuszczyć, ale delikatny peeling i krem nawilżający szybko rozwiążą ten problem.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here