Rezonans magnetyczny kręgosłupa (ang. MRI) pozwala przyjrzeć się wszystkim elementom kręgosłupa. Jest metodą nieinwazyjną i w pełni bezpieczną. Jakie są wskazania do wykonania rezonansu magnetycznego kręgosłupa? Ile trwa to badanie, jak przebiega i jak się do niego przygotować?
Na czym polega badanie MRI?
Rezonans magnetyczny kręgosłupa (ang. Magnetic Resonance Imaging, MRI) to metoda wykorzystująca fale radiowe i siła pola magnetycznego. Jądra atomów układają się równolegle do pola magnetycznego. Fale radiowe po zetknięciu się z tkanką odbijają się od niej i wracają do urządzenia. Wynik pojawia się na komputerze w postaci graficznego zobrazowania fal o różnym zakresie. Umożliwia oględziny wszystkich fragmentów kręgosłupa włącznie z wnętrzem rdzenia kręgowego. Dzięki MRI lekarz może wykryć zaistniałe zmiany chorobowe, w tym nowotwory.
W MRI kręgosłupa wykorzystywane są
Rezonansowi magnetycznemu poddane mogą zostać różne odcinki kręgosłupa:
- kręgosłup piersiowy lub kanału kręgowy na tym poziomie
- kręgosłupa szyjny lub kanał kręgowy na tym poziomie
- stawy krzyżowo-biodrowe,
- kręgosłup lędźwiowy lub kanału kręgowego na tym poziomie
- cały kręgosłup.
Wskazaniami do wykonania rezonansu kręgosłupa są choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa, urazy, stwardnienie rozsiane, wady wrodzone np. rozszczep kręgosłupa i nowotwory złośliwe. Często wykonywany jest w celu oceny dyskopatii – degeneracji krążków międzykręgowych. Kręgosłup nie radzi sobie wówczas z nadmiernymi przeciążeniami, co powoduje przewlekły, intensywny ból. Wówczas skierowanie na MRI będzie jedną z pierwszych rzeczy, jakie zaleci lekarz ortopeda. Warszawa to miasto, w którym taką usługę można wykonać bez oczekiwania i w komfortowych warunkach.
W jaki sposób przebiega rezonans magnetyczny kręgosłupa?
Badanie jest bezbolesne i nie pozostawia żadnych skutków ubocznych. Trwa zazwyczaj od kilkunastu minut do pół godziny. Pacjent kładzie się na płaskiej powierzchni i zostaje wsunięty do wnętrza skanera. Ze względu na charakter badania, nie można mieć na sobie żadnych przedmiotów z elementami metalowymi. Z tego powodu rozrusznik serca, neurostymulator czy pompa insulinowa stanowią silne przeciwwskazanie do badania.
Rezonans magnetyczny wykonuje się często z dożylnym podaniem środka kontrastującego. Daje to dokładniejszy obraz struktur anatomicznych i umożliwia trafniejszą diagnozę. Wówczas pacjent powinien przebadać krew pod kątem poziomu kreatyniny. Wynika to z konieczności oceny stanu nerek, których dysfunkcja uniemożliwia wydalenie kontrastu, a więc i sam rezonans.